Palabras de Amauta

Friday, December 25, 2009

FIN DE TODA ESPECIE



FIN de toda especie (colectivizado o suicidio queda só o dereito á desaparición)

Expoño os métodos utilizados pola normalidade para o noso exilio social:

Destrucción dos xardíns fermosos
Alteración do sono imposta pola licitación pantasmal do ruído eterno
Intimidación continua sobre os suxeitos-obxectos interditos
Imposibilidade para a mínima elección (presión-produción-aniquilación)
Aparición da catástrofe como resposta-consecuencia ao antihumanismo sistémico
Prohibición do exceso fundamentada na eliminación do verdadeiro

Porén

estoupando no vento pretendo desfacer a monocromía absoluta


Amauta Castro
Girona 25/12/09

Friday, December 18, 2009

DE TOURADAS E OUTRAS COUSAS...



Após a celebración das consultas populares pola independencia e do definitivo retorno de Aminatu Haidar a Laayoune (El Aiún), semella que no Parlament de Catalunya (no autonómico) chega por fin o eterno debate sobre a festa españolista do maltrato animal por excelencia, quer dicir, as touradas.

Dise desde a sociedade civil catalá, que o das touradas amáis de ser un invento estranxeiro é un acto de solemne crueldade cara os animais. Debido quizabes a este empeño xeralizado por acabar coa absurda tolemia de cobrar entrada por ver como matan un touro, xa varias entidades locais promoveron hai non pouco tempo iniciativas para eliminación de calquera forma de maltrato animal (xa sexan touradas, circos, ou outras cousas) que teñan como finalidade o divertimento a cambio de sangue. Na miña Ciutat por exemplo foi retirada a Plaça de Braus, que levaba xa anos fechada e que representaba un espazo de exaltación anacrónica do españolismo naïf. E despois veu a de Lloret de Mar e que o concello de Banyoles se autopromovéra como "cidade libre de maltrato animal".

Quedaba pois, o reducto folclórico da Plaça Monumental de Barcelona que proporcionou até o de agora, a posibilidade de presenciar unha destas touradas aos milleiros de giris que visitan o territorio catalá ano tras ano.

Digan o que digan, e posicionándome (como non podía ser doutra forma) en contra das Touradas, concordo co pintor/artista Frederic Amat, en que os problemas que semella ter a caste polítia catalá cara a proibición definitiva non son máis que un feito manifesto de que "a eliminación das touradas implica non só un debate puntual senón toda unha reflexión sobre a condición humana".
Porén, e pretendendo que a condición humana progrese, TOURADAS NON, non no meu País, non cos meus impostos, non coa miña conciencia polo medio.

Queda?
Amauta Castro
Girona, 18/12/09

Sunday, December 06, 2009

EU SOMENTES PENSO EN AMINATU HAIDAR

A imaxe é bastante clara, o que eles fagan, tamén. No día en que nos lembran a palabra "democracia"´eu digo XA BASTA!

Amauta Castro
Girona, 06/12/09

amautacastro@hotmail.com

Wednesday, December 02, 2009

CRÓNICA IRREDENTA



Nós, que pretendemos ilustrar o mundo boicotando os perversos costumes antigos, creo que non nos sorprendemos pola serie de barbaries concatenadas que pretendo expoñer. En poucos días trala miña volta á normalidade cotiá. Fóra xa do meu nomadismo xenético, creo que foron chegando non poucas novas de todo magoantes.

A orde dos factores expostos non altera o produto, pero quero escomezar por volver a facer pública a miña solidariedade por unha persoa da que xa falei neste blogue. Trátase de Cesare Battisti, recentemente detido polas autoridades brasileiras a petición do Estado Italiano. O de Battisti é un deses coñecidos casos de persecución política levada máis alá do tempo. Battisti foi un dos activistas da esquerda italiana que tomou refuxio en Francia cando a doutrina do presidente Mitterrand permitía que membros da esquerda revolucionaria de Italia puideran vivir en territorio francés baixo o status de refuxiados. Os anos de chumbo nos que o corazón do Estado Italiano era atacado pasaron, pero varias e coñecidas figuras da resisitencia dese país son inda agora perseguidas. En ausencia de violencia política, pode entenderse tal orde de extradición?

Acontece tamén, que desde ben perto temos que lidar coa persistente e non aleatoria man do xuíz de turno na Audiencia Nacional, e ver como unha outra vez asistimos á detención fraudulenta dun gruo de mozos e mozas sen delicto algún pero iso si vencelladas presuntamente á loita do pobo basco. Pois si, doutra volta un par de ducias de raparigos de menos de 25 anos pendentes de seren xulgados polo imaxinario xurídico español de sempre. Porén, nada novo.

Dentro dos límites do Estado Español aparez o caso de Aminatu Haidar. Persoa á que desde aquí que lembrar con grande agarimo por seren eu un dos colaboradores (hai anos disto) do Comité polos Dereitos Civís do Sáhara Occidental "Aminatu Haidar", fundado na miña Ciutat e que deu en denunciar hai anos o anterior cativerio da Haidar. Hogano, a Haidar é retida en Lanzarote por problemas burocráticos ligados á retirada da súa documentación do Reino de Marrocos e á tépeda posición do Goberno de España, que malia non incumprir coa Convención de Xenebra, segue a ser o principal proveedor de armas de Marrocos sen mencionar a errante acción diplomática cara os dereitos do Sáhara Ocupado. Estou con ela, e coa dignidade dos represaliados políticos do Sáhara Occidental.

Namentres, en Honduras vai rematando o que xa moitos de nós prognosticabamos. Que un día axiña viría un estraño abrente para designar a fin. E daquela, as eleccións (utilizadas como lexitimadoras do Golpe), e o apoio encuberto da UE, explícito dos USA e dos gobernos títeres de Costa Rica, Panamá, Perú, e Colombia; conseguen o que xa semellaba evidente, cosumar a ilegalidade.

Doutra banda, África. Que en Guinea Ecuatorial non hai liberdades democráticas non é algo do que sexa moi preciso cavilar por estenso. O mundo agradécelle a Obiang Nguema a venta "low cost" das súas reservas petrolíferas e el segue no poder, sen grandes molestias e sen que case ninguén denuncie a inexistencia de observadores internacionais nas devanditas eleccións.Limpeza levada a termo polo exército e sen oposición política de consistencia. E que?

En Suíza, o país do ouro dos nazis, das farmacéuticas blindadas e das contas bancarias inmorais, resulta que o problema son os minaretes. E en Italia Berlusconi e a Lega, executan os seu plan anti-migrantes co nome de "White Christmas"...Déu n'hi do, que dirían por estes lares.

E segue, e segue, e segue. É por iso, que sexa como for deberiamos esixir o novo. O que vai substituir o absurdo por unha coerente sedición xeral de conciencias. Porque do coñecido, o mundo racional vai estando xa un pouco farto.

Amauta Castro
Girona 02/12/09

Estadisticas y contadores web gratis
Estadisticas Gratis
Estadisticas Gratis