FIN DE TODA ESPECIE
FIN de toda especie (colectivizado o suicidio queda só o dereito á desaparición)
Expoño os métodos utilizados pola normalidade para o noso exilio social:
Destrucción dos xardíns fermosos
Alteración do sono imposta pola licitación pantasmal do ruído eterno
Intimidación continua sobre os suxeitos-obxectos interditos
Imposibilidade para a mínima elección (presión-produción-aniquilación)
Aparición da catástrofe como resposta-consecuencia ao antihumanismo sistémico
Prohibición do exceso fundamentada na eliminación do verdadeiro
Expoño os métodos utilizados pola normalidade para o noso exilio social:
Destrucción dos xardíns fermosos
Alteración do sono imposta pola licitación pantasmal do ruído eterno
Intimidación continua sobre os suxeitos-obxectos interditos
Imposibilidade para a mínima elección (presión-produción-aniquilación)
Aparición da catástrofe como resposta-consecuencia ao antihumanismo sistémico
Prohibición do exceso fundamentada na eliminación do verdadeiro
Porén
estoupando no vento pretendo desfacer a monocromía absoluta
Amauta Castro
Girona 25/12/09
posted by amauta @ 2:02 PM
4 Comments:
"estupando no vento pretendo desfacer a monocromía absoluta"...
gostei moito ^_^
saúde e bo comezo de ano!!
Parabéns !
A poesía ten que estar sempre a espreita para quitarlle a carauta aos
"antihumanistas sistémicos "
Atentos e vixiantes. Non poderán con nón !
Unha aperta !
Grazas Antón, e grazas Raida! A verdade é que valoro especialmente os voso comentarios, como supoño que xa sabedes.
Moi bo ano para os dous!
Amén.
Bo ano 2010!
Post a Comment
<< Home