UXÍO NOVONEYRA (E III)

Pés na terra e ollos na brétema

ou ollos na terra e pés na brétema

Desamparo emigrante

igual pra unha mueca desgarrada

que pra un silencio discreto

Uxío Novoneyra (en Poemas da doada certeza i este brilo premido entre as pálpebras)

Vaia este poema emigrante para os que sostivemos a candidatura de Uxío Novoneyra para o Día das Letras galegas de 2010. Vaia o Día das Letras para quen escribiu o guión (en forma de artigo de xornal) para a "volta" á terra de Castelao e para quen nos amosou o mundo Beat e o isolamento fermoso de María Mariño, os caligramas xigantes da súa letra ampulosa e frenética, e para quen espertou ao pobo da Vella Gallaecia coa heroicidade de Viet Nam.

Uxío Novoneyra é parte viva da miña historia poética desde adolescente. Acoden de contino poemas del ao meu pensamento case diariamente e inda devezo por lle deixar un poema en Parada de Moreda. Sirva namentres, este sobre escrito ao seu nome, cun remetente estraño que chega desde terras do leste.

Non a forza do noso amor non pode ser inutle!

Amauta Castro

Girona 28/06/09

amautacastro@hotmail.com