OS MEUS HAIKUS
Froito da preparación persoal para afrontar a miña vindeira viaxe a terras de Oriente (será no mes de novembro), van estes haikus moi estacionais e moi tradicionais. Agardo que sexan do gusto de quen os lea e que coa beleza do sinxelo aparezan ante os sentidos co rigor elemental da estación estival.
Unha aperta.
VERÁN
Seixos no río
cabaliños do demo
De novo o vran
Rouba da leira
un careixón vermello
Calor de xuño
Tempo de verán
tece na arañeira
Serán á sombra
Navegar fondo
po que pendura no ar
O vento quedo
Baixo a faia
acorda da soneca
unha meniña
OUTONO
Arces vermellos
xardín do tempo vello
Tarde de chuva
Van os paxaros
No sul unha paisaxe
que acontece
Ecoan os sons
do río unha pedra
Medran os liques
Un pailebote
ouvea na néboa
Comeza a mañá
INVERNO
Mañá xiada
encolleitas no branco
Unhas crianzas
Cheira a fume
a cheminé refulxe
Madeira preta
PRIMAVERA
Lúa de fouce
na fronteira do día
Virán as flores
Fía na rede
as áncoras botadas
Un mariñeiro
Seixos no río
cabaliños do demo
De novo o vran
Rouba da leira
un careixón vermello
Calor de xuño
Tempo de verán
tece na arañeira
Serán á sombra
Navegar fondo
po que pendura no ar
O vento quedo
Baixo a faia
acorda da soneca
unha meniña
OUTONO
Arces vermellos
xardín do tempo vello
Tarde de chuva
Van os paxaros
No sul unha paisaxe
que acontece
Ecoan os sons
do río unha pedra
Medran os liques
Un pailebote
ouvea na néboa
Comeza a mañá
INVERNO
Mañá xiada
encolleitas no branco
Unhas crianzas
Cheira a fume
a cheminé refulxe
Madeira preta
PRIMAVERA
Lúa de fouce
na fronteira do día
Virán as flores
Fía na rede
as áncoras botadas
Un mariñeiro
Por Amauta Castro
Girona, 19/08/09
1 Comments:
fermoso e sinxelo, Oriente puro en galego.
Post a Comment
<< Home