DÍA DA PATRIA 2009
Tan cheas de escaleiras e de ceos
tan cheas de partidas de chave en Espiñeiro Teis cos metalúrxicos
tan cheas de postouros para as chaves que abrirán o definitivo asalto
tan cheas de furanchos hortensias e inocentes
tan cheas de currunchos negra sombra amor horror e de recantos vexetais
tan cheas de Delicias de Caeiro e Morenos de Lavadores
tan cheas de fiadeiros alfolís moxenas charamuscas cantareiras queixumes xistras airiños ventos das cíes
tan cheas do pandereteiro Militón
tan cheas de guitarras e zanfonas de gaitas de pianos piardas pianolas da Collona
tan vivas e rebulideiras
tan repantrigadas delouradas ó sol á luz ó mar de liño azul en maio e sempre
tan campamento de inverno e días de labor
(...)
Fóra do Sagrado, Anxo Angueira (escritor galego)
Agardo, coma sempre, que os tempos de reunificación nacional, independencia e socialismo cheguen co tempo, mais sen demoras. Que a reagrupación dos diferentes colectivos nacionais que encherán as rúas de Compostela hoxe e mañá, acollan no seu seo a pluralidade e o respecto mútuo para podermos enxergar un futuro colectivo de unidade e entendemento, pola esquerda.
Non pido moito, non?
Amauta Castro
Girona, 24/07/09
amautacastro@hotmail.com
posted by amauta @ 9:48 AM
4 Comments:
Fermosas palabras. E hoxe máis ca nunca temos que lembrar o que escribía o pobo de Honduras nas paredes de toda Tegucigalpa:
" NOS TIENEN MIEDO PORQUE NOSOTROS NO TENEMOS MIEDO"
Saúde e patria !!!!!
Bo Día da Patria e que a liberdade regrese alí onde o pobo desexe resistir.
Patria ou morte!
Mellor sen desxuntivas, amigos: Patria e vida! (que por riba é conxunción "copulativa").
que así sexa, Patria e Vida!
sexan sempre benvidas as súas visitas a este humilde blogue.
Deica!
Post a Comment
<< Home