162, TROCADERO, HABANA VIEJA

A eternidade está namorada das obras do tempo
William Blake

Nun ínfimo paseo polo Raval Barcelonés, dei en afondar na miña insularidade cunha especie de retroceso ao Babel antillano, tan poboado de poetas. Un bafo penso, no que non hai inda inverno, cheo de reminiscencias homéricas, crioulas e arquipélagas.

Sexan as illas reducto de Sinbad ou de Derek Walcott, tanto ten se naquela viaxe eu revivínme Lezama Lima ou acaso Aime Cesaire, ou acaso dicía, un azul de música que o asulagara todo.

Do habaneiro, repito Lezama Lima, relambo as condicións paradisíacas da lingua. Pois se ninguén ou nación nos fan os meridianos, el rematará por pernoctar no tempo do trópico, e eu nun devir de furacán de outono no Raval, folla e cinsa.

Amauta Castro
Girona, 10/12/06