GUDRUN

Ti Gudrun
templo predilecto do antisistema
apostada nos retrincos orixinais do Berlin ocupado

Fas con xade pedras perfectas
para seren depenicadas nas barricadas en Unter den Linden
Ópera Nacional
pois fostes ampulosa pándiga na brétema-Alexanderplatz

campos treboentos de Qalqilia
(Fassbinder estoupa na incomprensión e berra incesante desde a DDR o teu nome)

Reedificada agora estás no petreo xardín das cancelas ti Gudrun
Desmedida en contragolpe preciso
Valedora suprema do trasno que maxestoso dispón de xustiza verdadeira
Vaste
feita lume pola aldraxe

Gudrun Ensslin co remorso agredoce da idade adolescente
acoirazada
nesa estación de outono
nesa estación de outono poñémoslle pedras ao teu cadaleito
belicosa animalaria epidérmica acusativa

Ríxida
Alumínica pendurada en mentiras
en vertical
ingrávida co sorriso crebado e o corpo –aquel marabilloso- obrigado ao descanso incerto

Intensísima ti Gudrun ousando desaparecer no baleiro inmenso da Alemaña mártir

[Rosa Rudi Ulrike Andreas]

Nestora petencémoste pasivamente á espreita pois dubido que exprese eu saudade
malia requerir o teu pasado

akkdfkdjkfjklsdk

Amauta Castro

Girona, 02/05/10

amautacastro@hotmail.com