CON IAGO CASTRO E SÉRGIO PINHEIRO, E CONTRA HESPAÑA

Os aldraxes viñeron coma corvos
e pasaron de longo,
pois os nosos corazóns estaban cheos.

Celso Emilio Ferreiro, do poema Os asoballados en Longa Noite de Pedra

Pretenden calar as bocas dos que levamos sementando as arelas de democracia das latitudes propias e alleas. Eles que, engaiolando xentes de ben pasaron o tempo de antano e inda ceibes pasean a fachenda por terras que non lles pertencen.
Eles, patróns das batidas de homes-e-mulleres-livres que acostuman vivir do naufraxio dos escosistemas e de xenocidios varios. Eles, moral para o servos da gleba, terror para a pobre liberdade e gozo dos cóengos inflamábeis.
Para eles vai este poema, e para Iago e Sérgio toda a miña solidariedade.

HESPAÑA

Cuspen sobre as cognicións maternas da nosa cultura
e só desexo que lles proiban os avós bisavós trasavós
ás xentes da súa especie
que como se babexaran raiba étnica feluxe
botan por riba nosa moedas Calígula desde a torre

Daquela privados do nexo da orixe rifarían
pola necesaria pervivencia
e saberíanse Gallaecia

Amauta Castro
amautacastro@hotmail.com

Girona, 18/02/08