DE VARIA IRREDENTA...

E non parei de chorar
Nunc'hastra que de Castela
Ouveronme de levar.
Rosalía de Castro, de Varia en Follas Novas

Os países fluctuan desde a dialéctica do cambio. Por definición –por moitas que existan- as nacións poden carecer de todo, incluso de territorio. Din que temos unha raia leste, un espazo no que fica por delimitar o seu dereito á emoción somnámbula dos pobos sen Estado. Eu acredito.

Boa proba son os esforzos e coloquios de Frei Martín Sarmiento, as andainas estremeiras do Val do Xálima ou as valgadas arraianas do Eo-Navia.

Neste caso, quero mentar a varias persoas. A Quique Costas por terlle chamado galegas ás terras das Ellas. A Ramón Pais, polo seu pioneiro mapa lingüístico do galego e ternos dado conta de falantes máis alá de Navia. E a Ângelo Meraio, berciano e militante nacionalista galego que agora asina un interesante dossier sobre sobre a Galiza externa aos líndes da Comunidade Autónoma, impulsionador tamén do primeiro mapa comarcal que mostrou o territorio galego íntegro.

Para mostra:

http://www.nosgaliza.org/principal.php?pag=lernot&id=1043

http://usuarios.lycos.es/aureano/galiza_irredenta.htm

Amauta Castro
Girona 21/10/06