CHARLES BAUDELAIRE 31/08/1867
(...)
Et discutant avec mon âme déjà lasse,
Le faubourg secoué par les lourds tombereaux
Charles Baudelaire , Les sept vieillards
(…)
E discutindo coa miña alma xa fatigada,
O arrabaldo abaneado por pesadas carretas
Hoxe, o futuro da poesía segue a pasar por xenios coma Charles Baudelaire ou T.S.Eliot, eu son debedor deles en loita contra a presenza da morte, do tedio ou da angueira que produz a existencia da inxustiza. Eu situome nun resistencialismo á marxe da moral pública e do servilismo mediático. Nunha multiplicidade persoal e poética autoaceptada, nunha espiral que comprende o imposíbel.
-Hypocrite lecteur,- mon semblable,- mon frère!
Amauta Castro, Girona 25/08/06
1 Comments:
Mágoa que non poñas unha foto de Baudelaire. Por certo, é case mellor non saber de que morreu tan novo.
Post a Comment
<< Home